Dlaczego tak bardzo się martwimy pomimo kosztów emocjonalnych?
Lęk można zdefiniować jako nadaktywny system obronny, często w takim stopniu, który powoduje znaczny spadek jakości życia (np. drażliwość, słaba koncentracja, trudności ze snem i złe relacje społeczne).
Osoby niespokojne starają się ukryć/kontrolować lękowe myśli i uczucia kosztem cennych czynności w celu radzenia sobie z lękiem.
Poniżej przedstawiono niektóre z kluczowych psychologicznych słabości, które prowadzą do lęku.
1.Podatność genetyczna.
Jak każda choroba psychiczna, zaburzenia lękowe wydają się występować w rodzinach (około 40%). Jednak nie oznacza to, że dana osoba koniecznie rozwinie zaburzenie. Psychologowie wykazali, że budowanie odpornych postaw i rozwijanie lepszych relacji w pracy może pomóc nam w budowaniu zdrowych umiejętności radzenia sobie.
2. Doświadczenie w nauce.
Doświadczenie edukacyjne odgrywa kluczową rolę w powodowaniu niepokoju. Lęk przed bodźcem może rozwinąć się poprzez powiązanie (wielokrotne) bodźca ze zdarzeniem awersyjnym. Na przykład negatywne doświadczenia stomatologiczne wśród dzieci powodują większy lęk przed zębami w późniejszym wieku.
3. Zniekształcone myślenie.
Wewnętrzna rzeczywistość ludzi kształtuje ich pogląd na świat. W większości przypadków ich interpretacje szybko ujawniają tematy, które ich dotyczą. Na przykład osoba podatna na lęk społeczny prawdopodobnie zinterpretuje niejednoznaczne wyrazy twarzy jako oznaki dezaprobaty. Co więcej, te zniekształcone przekonania utrwalają błędne zachowanie w błędnych kołach. Im większy niepokój odczuwa osoba, tym niższy poziom emocjonalnej bliskości w związku.
4. Zachowanie związane z unikaniem.
Unikanie pomaga wrażliwym osobom w zapobieganiu lękowi, kosztem zawężenia i pogorszenia ich życia. Lekarstwem na unikanie jest ekspozycja. Proces ekspozycji, choć wiąże się z krótkotrwałym dyskomfortem, może zapewnić poczucie psychicznego wzmocnienia i pewności siebie.
5. Nietolerancja niewiadomych.
Nietolerancja niepewności co do wyniku przyszłych wydarzeń jest najważniejszym predyktorem nadmiernego zmartwienia. W przypadku zmartwień niepewne przyszłe wydarzenia są często interpretowane jako zagrażające, które prowadzą do stronniczego osądu i wywołują niepokój. Życie jest pełne niekontrolowanych i nieprzewidywalnych wydarzeń, w tym śmierci i chorób. Trzeba przyznać, że nigdy nie możemy wiedzieć wszystkiego, co jest konieczne, aby doskonale przewidywać przyszłość.
Czytaj: Pokonaj lęk i stres dzięki tym herbatom
6. Wrażliwość na lęk.
Wrażliwość na lęk odnosi się do lęku przed objawami związanymi z lękiem, opartego na przekonaniu, że objawy te mogą mieć poważne negatywne konsekwencje fizyczne lub psychiczne. Na przykład uważa się, że kołatanie serca jest niebezpieczne, ponieważ może oznaczać, że zawał serca jest bliski.
7. Tolerancja na stres.
Tolerancja cierpienia odnosi się do zdolności osoby do tolerowania i wytrzymywania negatywnych lub niewygodnych stanów emocjonalnych. Jedną z pomocnych metod jest eliminacja zachowań zabezpieczających, których celem jest zapobieganie lub unikanie budzących obawy skutków. Na przykład osoba z agorafobią może udać się do dużego supermarketu lub samodzielnie zjeść posiłek w ruchliwej restauracji.
8. Umiejętność regulowania emocji.
Regulacja emocji odnosi się do prób wpływania na to, jakie emocje mamy, kiedy je mamy, lub w jaki sposób te emocje są przeżywane lub wyrażane. Osoby bardzo niespokojne mają zmniejszoną zdolność odrywania się od przerażających bodźców. Ci, którzy są w stanie skutecznie i elastycznie skierować swoją uwagę, mogą łatwiej odwrócić swoją uwagę od zagrożenia. W przypadku wydarzeń, które są poza naszą kontrolą, regulacja adaptacyjna polega na zaakceptowaniu sytuacji i jej doświadczeniu.
9. Poczucie kontroli.
Słaba pewność siebie (lub zwątpienie) jest uważana za ważny aspekt poznawczej podatności na lęk. Im większe są wątpliwości co do poziomu kompetencji, tym bardziej będziemy się martwić o niekorzystne skutki.
10. Dziedzictwo wczesnego doświadczenia.
Niepewne przywiązanie jest czynnikiem ryzyka nadmiernego zmartwienia. Niepewnie przywiązana osoba wątpi w dostępność i wsparcie innych oraz martwi się o swoją wartość społeczną. Na przykład ci, którzy cierpią na ataki paniki, często mieli lęk separacyjny w dzieciństwie. Nagłe pobudzenie separacji społecznej może prowadzić do ataków paniki. Poczucie poczucia bezpieczeństwa daje pewność, że ktoś jest godny miłości innych, a te znaczące osoby będą reagować/wspierać w razie potrzeby.
Czytaj: Poznań wydał już 60% budżetu przeznaczonego na odśnieżanie
johannesfloe.com – Art to remember
