Brytyjskie dzikie żurawie powracają po 400 latach

0
698
Żuraw to ptak o popielato-szarym ubarwieniu. Jego głowa i szyja są natomiast czarno-białe. Zdjęcie: pixabay.com

400 lat po tym, jak zostały zlikwidowane przez myśliwych, brytyjskie dzikie żurawie powracają.

Wymarłe od ponad 400 lat żurawie zwyczajne ponownie znajdują domy na brytyjskich mokradłach i drogach wodnych.

Dzięki wysiłkom na rzecz ochrony, które rozpoczęto w 1979 roku, żuraw zwyczajny (nie widziany od XVII wieku) liczy obecnie prawie 200 osobników w kraju, z ponad 60 parami lęgowymi.

„Zawsze wspaniale jest mieć okazję świętowania prawdziwego sukcesu w dziedzinie ochrony przyrody, a brytyjskie żurawie są jednym z nich” – powiedział Andrew Stanbury, naukowiec zajmujący się ochroną przyrody w Królewskim Towarzystwie Ochrony Ptaków (RSPB).

Organizacje, takie jak RSPB i Wetlands and Wildfowl Trust (WWT) utworzyły Projekt Wielkiego Żurawia, którego celem jest masowa translokacja ptaków z Niemiec do miejsc lęgowych na terenach podmokłych Wielkiej Brytanii.

Znany z głośnych i radosnych pokazów godowych żuraw zwyczajny, został doprowadzony do wymarcia w Wielkiej Brytanii w wyniku polowań i utraty terenów podmokłych.

Istnieje jednak nowe podejście do terenów podmokłych, a organizacje i rządy na całym świecie wprowadzają rygorystyczne środki ochrony specjalnych ekosystemów, które są bardziej zróżnicowane biologicznie i zawierają więcej węgla niż lasy.

Czytaj: Ormiański fotograf uchwycił, jak wyjątkowe są oczy zwierząt

Wielki sukces żurawia

Źródło: pixabay.com

W latach 2010-2014 w ramach projektu 93 ptaki przetransportowano do południowo-zachodniej Anglii. Najnowsze wyniki ankiety wykazały 64 pary lęgowe w Wielkiej Brytanii w 2020 roku, w gniazdach skrzeczały 23 pisklęta.

W 2018 roku WWT oszacował, że obecne tempo rozrodu spowoduje, że żurawie osiągną 275 par lęgowych w ciągu najbliższych 50 lat.

Niezidentyfikowane żurawie, niegdyś rzadkość w lęgowisku Somerset Moors, teraz regularnie przybywają, a nawet kopulują z miejscowymi ptakami, co wiemy dzięki pierścieni tropiących wokół nóg żurawi. Naukowcy nie mają pojęcia, czy te obce ptaki pochodzą ze Szkocji, czy z kontynentu, czy też są to żurawie Somerset, które migrowały i wracały. Ponieważ pokolenie jest obecnie wychowywane bez pierścieni, nie można tego stwierdzić.

To znak, że przez nowe brytyjskie żurawie przepływa różnorodność genetyczna, zapewniając, że pozostają one zdrowe i odporne na choroby i wady genetyczne – oba główne wyzwania w odbudowie populacji dowolnego gatunku.

Czytaj: Kraków bez nowego hejnalisty. Kandydaci oblali test sprawnościowy!

Następnym wyzwaniem jest zapewnienie wystarczającej ilości odpowiednich terenów podmokłych do bezpiecznego rozmnażania. Ekolodzy chcą odtworzyć całe krajobrazy, tak aby obszary siedlisk były większe, lepsze i połączone – z korzyścią dla żurawi i innych gatunków.

„Dzięki udanemu partnerstwu na rzecz ochrony przyrody witamy charyzmatyczny gatunek z powrotem na naszej wsi po 400-letniej nieobecności” – chwali się Stanbury w komunikacie.

johannesfloe.com – Art to remember

Szukasz pracy? Koniecznie zajrzyj na pl.jooble.org