Oczekuje się, że rosnąca światowa populacja osiągnie 9,7 miliarda w 2050 roku, a szczyt może osiągnąć prawie 11 miliardów około roku 2100.
Oczekuje się, że populacja świata wzrośnie o 2 miliardy osób w ciągu najbliższych 30 lat, z 7,7 miliarda obecnie do 9,7 miliarda w 2050 r., wynika z opublikowanego nowego raportu ONZ.
The World Population Prospects 2019: Highlights, opublikowane przez Wydział Ludności Departamentu Spraw Gospodarczych i Społecznych ONZ, zawiera kompleksowy przegląd globalnych wzorców i perspektyw demograficznych. Badanie wykazało, że populacja świata może osiągnąć swój szczyt pod koniec bieżącego wieku, na poziomie prawie 11 miliardów.
Raport potwierdził również, że światowa populacja starzeje się z powodu rosnącej oczekiwanej długości życia i spadającego poziomu dzietności oraz że rośnie liczba krajów, w których następuje spadek liczby ludności. Wynikające z tego zmiany w wielkości, składzie i rozmieszczeniu światowej populacji mają istotne konsekwencje dla osiągnięcia celów zrównoważonego rozwoju (SDG), uzgodnionych na całym świecie celów dotyczących poprawy dobrobytu gospodarczego i społecznego przy jednoczesnej ochronie środowiska.
Światowa populacja stale rośnie, ale tempo wzrostu różni się znacznie w zależności od regionu
Nowe prognozy demograficzne wskazują, że dziewięć krajów będzie stanowić ponad połowę przewidywanego wzrostu światowej populacji do 2050 r.: Indie, Nigeria, Pakistan, Demokratyczna Republika Konga, Etiopia, Zjednoczona Republika Tanzanii, Indonezja, Egipt oraz Stany Zjednoczone Ameryki. Przewiduje się, że około 2027 roku Indie wyprzedzą Chiny jako najbardziej zaludniony kraj świata.
Przewiduje się, że do 2050 r. liczba ludności Afryki Subsaharyjskiej podwoi się (wzrost o 99%).
Regiony, które mogą doświadczyć niższych wskaźników wzrostu liczby ludności w latach 2019-2050, to Oceania z wyłączeniem Australii / Nowej Zelandii (56%), Afryka Północna i Azja Zachodnia (46%), Australia / Nowa Zelandia (28%), Azja Środkowa i Południowa (25 %), Ameryka Łacińska i Karaiby (18%), Azja Wschodnia i Południowo-Wschodnia (3%) oraz Europa i Ameryka Północna (2%).
Przewiduje się, że globalny współczynnik dzietności, który spadł z 3,2 urodzeń na kobietę w 1990 r. do 2,5 w 2019 r., dalej spadnie do 2,2 w 2050 r.
W 2019 r. płodność w całym okresie życia na terenie Afryki Subsaharyjskiej utrzymała się średnio powyżej 2,1 urodzeń na kobietę, Afryka (4,6), Oceania z wyłączeniem Australii / Nowej Zelandii (3,4), Afryka Północna i Azja Zachodnia (2,9) oraz Azja Środkowa i Południowa (2,4). (Poziom płodności na poziomie 2,1 urodzeń na kobietę jest konieczny, aby zapewnić zastępowalność pokoleń i uniknąć spadku liczby ludności na dłuższą metę przy braku imigracji).
Pan Liu Zhenmin, Podsekretarz Generalny ONZ ds. Gospodarczych i Społecznych, powiedział, że raport zawiera mapę drogową wskazującą, gdzie należy kierować działania i interwencje. „Wiele z najszybciej rosnących populacji znajduje się w najbiedniejszych krajach, gdzie wzrost liczby ludności stwarza dodatkowe wyzwania w wysiłkach na rzecz wyeliminowania ubóstwa, osiągnięcia większej równości, zwalczania głodu i niedożywienia oraz wzmocnienia zasięgu i jakości systemów opieki zdrowotnej i edukacji, aby nikt nie został w tyle”.
Wzrost liczby ludności w wieku produkcyjnym stwarza możliwości wzrostu gospodarczego
W większości krajów Afryki Subsaharyjskiej oraz w niektórych częściach Azji, Ameryki Łacińskiej i Karaibów niedawne spadki dzietności spowodowały, że populacja w wieku produkcyjnym (25-64 lata) rosła szybciej niż w innych grupach wiekowych, stwarzając okazję do przyspieszenia wzrostu gospodarczego dzięki korzystnemu rozkładowi wieku ludności. Aby skorzystać z tej „demograficznej dywidendy”, rządy powinny inwestować w edukację i zdrowie, zwłaszcza młodych ludzi, oraz tworzyć warunki sprzyjające trwałemu wzrostowi gospodarczemu.
Mieszkańcy najbiedniejszych krajów nadal żyją 7 lat krócej niż średnia światowa
Oczekuje się, że oczekiwana długość życia w chwili urodzenia na świecie, która wzrosła z 64,2 lat w 1990 r. do 72,6 lat w 2019 r., wzrośnie dalej do 77,1 lat w 2050 r.
Chociaż poczyniono znaczne postępy w zmniejszaniu różnic w długowieczności między krajami, nadal istnieją duże różnice. W 2019 r. oczekiwana długość życia w chwili urodzenia w krajach najsłabiej rozwiniętych jest o 7,4 roku niższa od średniej światowej, głównie z powodu utrzymującego się wysokiego poziomu śmiertelności dzieci i matek, a także przemocy, konfliktów i ciągłego wpływu epidemii HIV.
Światowa populacja starzeje się, a grupa wiekowa 65 lat i więcej rośnie najszybciej
Do 2050 r. co szósta osoba na świecie będzie miała powyżej 65 lat (16%), w porównaniu z co 11 osobą na świecie w 2019 r. (9%).
Regiony, w których przewiduje się, że w latach 2019-2050 udział ludności w wieku 65 lat lub powyżej podwoi się, to Afryka Północna i Azja Zachodnia, Azja Środkowa i Południowa, Azja Wschodnia i Południowo-Wschodnia oraz Ameryka Łacińska i Karaiby.
Do 2050 r. co czwarta osoba mieszkająca w Europie i Ameryce Północnej może mieć 65 lat lub więcej. W 2018 r. po raz pierwszy w historii na świecie liczba osób w wieku 65 lat i starszych przewyższyła liczbę dzieci poniżej piątego roku życia. Przewiduje się, że liczba osób w wieku 80 lat lub starszych wzrośnie trzykrotnie, z 143 mln w 2019 r. do 426 mln w 2050 r.
Zmniejszający się odsetek ludności w wieku produkcyjnym wywiera presję na systemy zabezpieczenia społecznego
Wskaźnik potencjalnego wsparcia, który porównuje liczbę osób w wieku produkcyjnym i powyżej 65 lat, spada na całym świecie. W Japonii wskaźnik ten wynosi 1,8 i jest najniższy na świecie. Dodatkowe 29 krajów, głównie w Europie i na Karaibach, ma już potencjalne współczynniki wsparcia poniżej trzech.
Oczekuje się, że do 2050 r. 48 krajów, głównie w Europie, Ameryce Północnej oraz Azji Wschodniej i Południowo-Wschodniej, będzie miało potencjalne wskaźniki wsparcia poniżej dwóch. Te niskie wartości podkreślają potencjalny wpływ starzenia się społeczeństwa na rynek pracy i wyniki gospodarcze, a także presję fiskalną, z jaką wiele krajów będzie musiało się zmierzyć w nadchodzących dziesięcioleciach, dążąc do budowy i utrzymania publicznych systemów opieki zdrowotnej, emerytur i ochrony socjalnej dla osób starszych.
Czytaj: Ranking największych aglomeracji na świecie [WIDEO]
Coraz więcej krajów doświadcza spadku liczby ludności
Od 2010 r. w 27 krajach lub obszarach wielkość populacji zmniejszyła się o co najmniej 1%. Spadek ten jest spowodowany utrzymującym się niskim poziomem płodności. Wpływ niskiej dzietności na wielkość populacji jest w niektórych miejscach wzmocniony przez wysoki wskaźnik emigracji. Przewiduje się, że w latach 2019-2050 populacja zmniejszy się o jeden procent lub więcej w 55 krajach lub obszarach, z których 26 może doświadczyć redukcji o co najmniej dziesięć procent. Na przykład w Chinach przewiduje się, że populacja zmniejszy się o 31,4 miliona, czyli około 2,2 procent, między 2019 a 2050 rokiem.
Migracja stała się głównym składnikiem zmian demograficznych w niektórych krajach
W latach 2010-2020 w czternastu krajach lub obszarach nastąpi napływ netto ponad miliona migrantów, podczas gdy w dziesięciu krajach nastąpi odpływ netto o podobnej wielkości. Niektóre z największych odpływów migracyjnych są spowodowane popytem na pracowników migrujących (Bangladesz, Nepal i Filipiny) lub przemocą, brakiem bezpieczeństwa i konfliktem zbrojnym (Mjanma, Syria i Wenezuela). Białoruś, Estonia, Niemcy, Węgry, Włochy, Japonia, Federacja Rosyjska, Serbia i Ukraina doświadczy napływu migrantów netto w ciągu dekady, co pomoże zrównoważyć straty w populacji spowodowane nadmierną liczbą zgonów nad urodzeniami.
„Dane te stanowią kluczowy element bazy danych potrzebnej do monitorowania globalnego postępu w osiąganiu Celów Zrównoważonego Rozwoju do 2030 r.” – mówi John Wilmoth, dyrektor Wydziału Ludności Departamentu Spraw Gospodarczych i Społecznych ONZ. „Ponad jedna trzecia wskaźników zatwierdzonych do użytku w ramach globalnego monitorowania celów zrównoważonego rozwoju opiera się na danych pochodzących z prognozy światowej populacji” – dodał.
O raporcie
The World Population Prospects 2019: Highlights przedstawia główne wyniki 26. rundy szacunków i prognoz ONZ dotyczących światowej populacji.
Raport zawiera zaktualizowane szacunki dotyczące populacji od 1950 do chwili obecnej dla 235 krajów lub obszarów, oparte na szczegółowych analizach wszystkich dostępnych informacji o odpowiednich historycznych trendach demograficznych.
W najnowszej ocenie wykorzystano wyniki 1690 krajowych spisów ludności przeprowadzonych w latach 1950-2018, a także informacje z ważnych systemów rejestracji i 2700 reprezentatywnych badań reprezentatywnych w kraju. Wersja z 2019 r. przedstawia również prognozy dotyczące populacji od chwili obecnej do 2100 r., przedstawiające szereg możliwych lub prawdopodobnych wyników na poziomie globalnym, regionalnym i krajowym.
Czytaj: W ciągu 50 lat ludzie zlikwidowali dwie trzecie dzikiej przyrody
johannesfloe.com – Art to remember
