Para lampartów perskich, gatunku liczącego mniej niż 50 osobników w Federacji Rosyjskiej, została wypuszczona w ramach programu hodowlanego WWF z niewoli, aby spróbować ożywić ginący gatunek.
Kodor (samiec) i Laba (samica) urodzili się i wychowali w specjalnym ośrodku hodowli i szkolenia lampartów w Parku Narodowym Soczi, który powstał na Kaukazie w 2009 roku.
Zostali wypuszczeni na wolność jako dorośli, po tym, jak nauczyli się niezależności, umiejętności łowieckich i socjalizacji w bezpiecznej niewoli, aby zapewniło im szansę na przeżycie wystarczająco długo, aby pomóc gatunkowi odzyskać siły i się namnożyć.
– Kodor i Laba pomyślnie zdali wszystkie egzaminy, więc nie mamy wątpliwości, że doskonale przystosują się do środowiska naturalnego. Biorąc pod uwagę, że na terenie Rezerwatu Kaukazu mieszkają już dwa kocurki (Akhun i Artek), a dziś wypuszczono kolejnego, mamy nadzieję, że w tym roku uda się uformować parę, która przyniesie pierwsze urodzone na wolności kocięta – powiedział Dmitriy Gorshkov, dyrektor WWF-Rosja.
Jest to trzecie udane wypuszczenie lampartów na Kaukaz, ale był to rekord, który nie potrwał długo, bo zaledwie pięć dni później, 25 sierpnia, dwa kolejne charyzmatyczne koty wyszły z drewnianych klatek na rosyjskie pustkowia.
Gorshkov pięknie wypowiedział się na temat uwolnienia Baksana (mężczyzny) i (Agury) oraz tego, co to oznacza dla naturalnego dziedzictwa Kaukazu, a także dla kultury rosyjskiej.
– Nie tylko zwracamy naturze dwa wspaniałe, pełne wdzięku koty, ale także przywracamy symbol Kaukazu. Lamparty to te, które gromadzą wielu ludzi z całego kraju i jednoczą ich w jednym celu. To zachowanie i sam program reintrodukcji pokazują światu, że ludzkość zdała sobie sprawę z błędów z przeszłości i jest gotowa je naprawić ”- powiedział podczas premiery.
Symbol Kaukazu
johannesfloe.com – Art to remember
Cztery lamparty wypuszczone na wolność, które w połączeniu z innymi trzema lampartami wypuszczonymi w 2016 r. – pierwszymi w ramach programu reintrodukcji w Soczi, do którego dołączyła inna samotna samica w 2018 r. – mogą zwiększyć liczbę lampartów w biosferze słynnego pasma górskiego o 20%.
Ekolodzy pracujący nad programem zauważają, że Rezerwat Biosfery Kaukazu to idealne siedlisko lampartów.
Kiedyś lampart był szeroko rozpowszechniony w prawie całej Azji, Eurazji i Afryce, a teraz jego populacja znacznie się zmniejszyła.
Lamparty posiadają wszystkie cechy utrudniające przetrwanie drapieżników, np. długotrwałe ciąże i dzieciństwo charakteryzujące się małą liczbą miotów i długim czasem spędzonym całkowicie w zależności od matki.
Wymagają też olbrzymiego terytorium, dużej liczby schronień w lasach lub górach oraz wielu gatunków grubej zwierzyny do polowania.
Czytaj: W ciągu 50 lat ludzie zlikwidowali dwie trzecie dzikiej przyrody
Mimo że lampart siedzący na drzewie akacji jest jednym z typowych obrazów afrykańskiej sawanny, w północno-wschodnim i północno-zachodnim Iranie, w górach Zagros i Alborz, znajduje się bardzo duża twierdza lampartów.
Podgatunek ten jest znany jako lampart plamisty.
Głównymi czynnikami powodującymi spadek statusu zwierzęcia do statusu zagrożonego na Czerwonej Liście IUCN jest redukcja siedlisk i kłusownictwo z powodu zwyczaju polowania na zwierzęta gospodarskie.
Ten niefortunny, ale nieunikniony konflikt między drapieżnikiem a zwierzęciem udomowionym oznacza, że rosyjskie agencje ds. dzikiej przyrody muszą brać pod uwagę pasterzy i rolników podczas opracowywania planów reintrodukcji.
– WWF-Rosja prowadzi systematyczną i regularną współpracę z lokalnymi mieszkańcami, opowiadając im o programie reintrodukcji lampartów, zasadach zachowania podczas napotkania drapieżników, bezpiecznym wypasie bydła itp.- mówi Valeriy Shmunk, dyrektor rosyjskiego biura regionalnego Kaukazu WWF-Rosja. „To złożona praca mająca na celu ukształtowanie pozytywnego nastawienia do lamparta, które pozwoli ludziom i dzikim kotom żyć w pokoju i harmonii”.
Wiele populacji lampartów żyje w strefach konfliktów, takich jak Afganistan, Irak i Jemen, więc im szybciej Rosja przywróci swoją populację lamparta plamistego, tym większa szansa na przeżycie gatunku.
Czytaj: Promienne Soczi, czyli wspaniały świat Slavy Semeniuta.
