Czasami ukształtowanie terenu jest tak uderzające, że tworzy kręgosłup całego wszechświata wierzeń religijnych, rytuałów, praktyk kulturowych i opowieści.
Widzieliśmy to z wodospadem Niagara, oszałamiającą zatoką Ha Long i Mount Everestem. Jednak położona nad brzegiem zbiornika Peñol w Kolumbii, El Peñón de Guatapé (lub „Skała Guatapé”) to kolejny mało znany cud natury, który po cichu wpływa na tożsamość kulturową i religijną lokalnych społeczności od tysięcy lat.
W tym artykule przyjrzymy się bliżej temu dziwacznemu skalistemu monolitowi, jego niedawno wybudowanym krętym schodom prowadzącym do nieba oraz jego burzliwej i fascynującej lokalnej historii.
Koniecznie zajrzyj na f7.pl
Około 1,5 godziny na wschód od Medellín leży zbiornik Peñol-Guatapé, rozległy sztuczny zbiornik wodny, otoczony zalesionymi górami. Przez stulecia, gdy erozja niszczyła morfologię terenu, jedna wyraźna łata granitowej skały oparła się podmuchom żywiołów.
Stojący na wysokości 200 metrów i ważący około 10 milionów ton monolit jest surową wieżą na tle krajobrazu. Chociaż inne otaczające góry mogą być wyższe, uderzające położenie skały wzdłuż brzegów zbiornika i widoki ze szczytu wyróżniają to miejsce.
Skalista historia
Fizyczne zmiany w skale wyznaczają genealogię ceremonii religijnych, sporów własnościowych i coraz częściej – rozwoju turystyki.
Od ceremonii uwielbienia po polityczne rywalizacje, ta starożytna skała stała zamrożona w czasie, w milczeniu obserwując, jak lokalne społeczności nasycają ją potężnym znaczeniem. Historie opowiadają o rdzennych ludach Tahamí czczących skałę, a dziś świątynie Maryi i innych postaci religijnych znajdują się na kultowych schodach prowadzących na szczyt.
Pierwsza udokumentowana misja skalowania miała miejsce w 1954 roku, kiedy grupie przyjaciół udało się wspiąć na skałę, używając tylko małych drewnianych desek, niebezpiecznie wciśniętych w popękaną powierzchnię. Misja zajęła pięć dni, ale gdy im się udało, inni poszli w ich ślady. Szczyt skały był tak odizolowany, że odkryto cały nowy gatunek rośliny rosnącej na szczycie! Gatunek jest obecnie znany jako Pitcairma heterophila.
Czytaj: Najcięższe mango świata znalezione w Kolumbii
Skała była również przedmiotem intensywnej rywalizacji między dwoma sąsiednimi miastami – Guatapé i El Peñón. Oba miasta twierdzą, że skała jest ich własną, toczyły przeciwko sobie zaciekłe spory, a nawet sama nazwa budziła kontrowersje polityczne.
Dla tych, którzy stoją po stronie Guatapé, skała jest rozpoznawana jako „El Peñón de Guatapé, podczas gdy ci, którzy widzą ją w El Peñón, określają ją jako „La Piedra del Peñol”. Rywalizacja wynika z głęboko zakorzenionych więzi, jakie ludzie z nią czują, oraz jej znaczenia dla lokalnej tożsamości i historii. Być może nawet ważniejszy dla mieszkańców jest dochód z turystyki, jaki dziś przynosi skała.
Słynne schody
Ponieważ wielu innych chciało wspiąć się na skałę, opracowano plany zbudowania ogromnych schodów na szczyt. Zatopione w rozległej szczelinie, która wystaje z boku, schody wykonane przez człowieka są fascynującą mieszanką ludzkiej interwencji i naturalnego piękna, nadając skale teraz ikoniczny wygląd.
Pod wieloma względami tak samo inspirujące jak sama skała, 650-metrowe, 740-stopniowe schody wznoszą się zygzakami do nieba, zabierając turystów, mieszkańców, wiernych i poszukiwaczy widoków w górę stromej szczeliny.
Na szczycie zbudowano również 3-piętrową wieżę widokową, zapewniającą zasłużonym wspinaczom 360-stopniowy widok na bujny krajobraz zbiornika. Wielu mieszkańców żyje teraz na zboczu skały, sprzedając napoje, pamiątki i jedzenie aż do góry (w tym bar na górze, w którym można orzeźwić się cervezas, czyli piwem!). Kierowcy autobusów i sprzedawcy czekają, aby zabrać Cię z powrotem do miasta lub zaoferować osobistą wycieczkę. W dzisiejszych czasach odwiedzający muszą uiścić niewielką opłatę za wejście po schodach, która kosztuje 5,50 USD (22 zł).
