Najmniejszym ptakiem na tej planecie jest koliberek hawański (Mellisuga helenae). Swoimi małymi skrzydełkami uderza aż 80 razy na sekundę.
Koliberek hawański, nazywany też hawańczykiem (Mellisuga helenae) to najmniejszy ptak występujący na kuli ziemskiej. Skrzydła kolibrów wibrują tak szybko, że wydają brzęczenie.
Zasięg geograficzny
Koliberki hawańskie to mieszkańcy Kuby, wyspy położonej w Indiach Zachodnich. Dziś te małe ptaszki zamieszkują całą wyspę oraz Isla de la Juventud, która jest największą z wysp na południowym wybrzeżu Kuby.
Siedlisko
Kuba ma wilgotny klimat subtropikalny bez sezonowych ekstremów, sprzyjający środowisku dla koliberków hawańskich. Hawańczyki preferują obszary z rośliną solandria grandiflora, która jest ich ulubionym źródłem nektaru.
Chociaż koliberki hawańskie mogą żyć zarówno na dużych, jak i niskich wysokościach, wydają się preferować niziny. Można je znaleźć w lasach przybrzeżnych i wewnętrznych, w dolinach górskich, terenach podmokłych i ogrodach.
Czytaj: Święto Rodziny Krakowskiej – wiele atrakcji dla Krakowian
Opis fizyczny
Koliberki hawańskie to najmniejsze ptaki na świecie. Spędzają także większy procent swojego życia na lataniu niż jakikolwiek inny gatunek. Są porównywalne pod względem wielkości do dużych pszczół.
Samice wydają się być nieco większe niż samce. Samce osiągają średnio 5,51 cm długości, z czego połowę zajmuje dziób i ogon, i ważą średnio 1,95 g, natomiast samice osiągają 6,12 cm długości i ważą średnio 2,6 g.
Ten mały gatunek jest bardzo zwarty i zwinny, ze średnią rozpiętością skrzydeł 3,25 cm. Ptaki te mają proste i raczej krótkie dzioby w porównaniu z innymi gatunkami kolibrów.
Samce można rozpoznać po jasnych kolorach i opalizujących piórach na ich gardłach. Mają specjalnie przystosowane mięśnie lotu, które stanowią od 22 do 34 procent ich całkowitej masy ciała.
Koliberki hawańskie (i inne kolibry) są również wyposażone w duży kil i zwężające się skrzydła, które pomagają w lataniu. Jak to jest powszechne u innych kolibrów, ich stawy barkowe pozwalają na obrót skrzydeł o 180 stopni, a ich małe stopy i nogi mogą być używane tylko do przysiadu.
Czytaj: Ten koliber zbudował sobie dom z dachem
Rozwój
Po pierwszym wykluciu koliberki hawańskie są ślepe i prawie nagie z upierzeniem (piórami), ale ich wzrost jest szybki. Młode koliberki hawańskie są karmione regurgitacją przez 20-40 dni, podczas gdy matka unosi się nad gniazdem. Pisklęta mają tendencję do opuszczania gniazda dopiero po osiągnięciu pełnego wzrostu piór skrzydłowych. To około 22-24 dni po wykluciu. Początkowe upierzenie piskląt bardzo przypomina upierzenie dorosłego kolibra, z wyjątkiem ciemnych ubarwień i opalizujących zdobień. Te cechy rozwijają się później w życiu dorosłego ptaszka.
Zachowanie
Koliberki hawańskie (podobnie jak inne kolibry) mają wyjątkowe umiejętności latania. Są w stanie latać prosto w górę, w dół, do tyłu, a nawet do góry nogami. Zawisają, poruszając skrzydłami na wzór ósemki, co pozwala im pozostać nieruchomo w powietrzu.
Koliberki hawańskie przystosowały się do chłodnej pogody w nocy, wykorzystując letarg. Podczas zimnych nocy temperatura ich ciała, która zwykle wynosi 41 stopni C, spada do temperatury powietrza około 30 stopni C. Pozwala im to oszczędzać energię.
Maleńkie samce zakładają żerowiska, gdzie agresywnie odpychają inne samce, trzmiele i jastrzębie, które próbują żerować na ich terytorium. Do obrony terytoriów wykorzystywane są loty powietrzne i zastraszające pokazy.
Komunikacja i percepcja
Samiec i samica wchodzą w interakcje za pomocą prostych dźwięków, które są wysokie i nieatrakcyjne dla ludzkiego ucha. Są w stanie wydobyć różnorodne dźwięki wokalne, w tym pisk i świergot. Wiele ich piosenek składa się z pojedynczej powtarzanej nuty, z których każda trwa krócej niż sekundę.
Żywotność / długowieczność
Wiadomo, że koliberki hawańskie żyją do 7 lat na wolności i 10 lat w niewoli.
Czytaj: 2000 mikrofonów udowodniło, dlaczego kolibry buczą
Nawyki żywieniowe
Koliberki hawańskie wykształciły unikalną strukturę języka w celu wydajniejszego pozyskiwania nektaru z kwiatów. Ich język jest długi i przeciągły. Dziób służy również do ekstrakcji owadów i pająków z kwiatów. Podczas żerowania ptaki unoszą się przed kwiatami.
Koliberki hawańskie codziennie zjadają swoją wagę w nektarze i owadach. Wolą nektar o stężeniu sacharozy od 15 do 30 procent. Ze względu na szybki metabolizm kolibry pszczele wymagają dużego spożycia składników odżywczych i spędzają do 15 procent czasu na jedzeniu.
Biorąc pod uwagę rozmiar, ilość energii potrzebnej każdemu koliberkowi hawańskiemu jest dziesięciokrotnie większa niż maratończykowi.
Ten gatunek kolibra jest w stanie odwiedzić nawet 1500 kwiatów w ciągu jednego dnia.
Role ekosystemu
Koliberki hawańskie są ważne przy zapylaniu różnych kwiatów na Kubie i Jamajce. Kwiaty, takie jak solandria grand flora i the scarlet bush ewoluowały, aby ich nektar był dostępny tylko dla tego gatunku. W tych relacjach ptaki i rośliny są współzależne.
Znaczenie gospodarcze dla ludzi: pozytywne
Koliberki hawańskie, podobnie jak inne gatunki kolibrów, są znane ze swojej wdzięku i piękna. W XIX wieku wypchane kolibry były symbolem statusu noszonego na kapeluszach kobiet. Rolnicy, naukowcy i turyści są często pod wrażeniem tych małych cudów natury.
Stan ochrony
Gatunek ten jest klasyfikowany jako bliski zagrożenia, ponieważ ma umiarkowanie małą populację, która zmniejsza się umiarkowanie szybko w wyniku utraty lasów i degradacji. Ma to wpływ na dostępność odpowiednich miejsc lęgowych i materiałów do budowy gniazd.
johannesfloe.com – Art to remember
