Historia jest pełna problematycznych – a nawet niepoprawnych faktów – narracji.
Na przykład Kolumb nie odkrył Ameryki – jeśli można choćby „odkryć” ziemie, na których żyły już miliony ludzi. Kolumb nie jest nawet uważany za pierwszego Europejczyka, który wylądował na kontynencie.
Archeologiczne dowody wykazały, że osady nordyckich Wikingów istniały w Nowej Funlandii już w 1000 roku n.e. W miarę jak książki historyczne odchodzą od uproszczonych narracji o Europie odkrywającej Amerykę, nowe i ekscytujące znaleziska archeologiczne potwierdzają globalne sieci handlowe, które poprzedzają przybycie Kolumba w 1492 roku.
Nowy raport opublikowany w czasopiśmie American Antiquity szczegółowo opisuje odkrycie weneckich szklanych koralików z połowy XV wieku na stanowiskach archeologicznych na Alasce.
Opracowany przez Michaela L. Kunza i Robina O. Millsa, artykuł donosi, że „koraliki handlowe” z niebieskiego szkła weneckiego znaleziono w trzech miejscach w obrębie koła podbiegunowego.
Koraliki handlowe były koralikami szklanymi często używanymi przez europejskich kupców w świecie atlantyckim w XVI-XVIII wieku.
Czytaj: W Poznaniu dokonano niesamowitego odkrycia! Znaleziono kobietę w perłowym czepcu.
Rdzenni mieszkańcy obu Ameryk nie posiadali szkła, dlatego koraliki uważano za wartościowe przedmioty handlowe. Jako szklana stolica Europy, wiele takich koralików zostało wyprodukowanych w Wenecji – znanych jako szkło z Murano. Chociaż naukowcy byli podekscytowani znalezieniem koralików, ich prawdziwe znaczenie stało się widoczne dopiero po przeprowadzeniu testów naukowych.
Koraliki zostały znalezione między innymi w miedzianej biżuterii. Jednym z przedmiotów znalezionych w składzie przedmiotów był sznurek wykonany z organicznego materiału, którym może być kora wierzby. Ten sznurek był wyjątkową okazją. Naukowcy słyszeli o koralikach odkrytych na tych stanowiskach dziesiątki lat wcześniej, ale wcześniejsi uczeni nie mieli odpowiedniej technologii do dokładnego datowania materiału organicznego.
Nowo znaleziony sznurek został przetestowany metodą datowania węglowego metodą akceleratorowej spektrometrii mas. Datowanie węglem pozwala ocenić wiek obiektu organicznego poprzez pomiar poziomu rozpadu pierwiastka radioaktywnego węgiel-14. Wyniki testowanego sznurka były szokujące: materiał prawdopodobnie zawinął biżuterię między 1440 a 1480 rokiem.
Ponieważ Kolumb przybył na Bahamy dopiero w 1492 roku, odkrycie to wskazywało na istnienie wcześniejszych stosunków handlowych łączących Europę z Amerykami.
Czytaj: Archeolodzy odkryli system filtracji wody w starożytnym mieście Majów
Koraliki to jedyne tego rodzaju przykłady na zachód od Gór Skalistych. Ten fakt i ich wczesna data sugerują badaczom, zgodnie z artykułem, że „najbardziej prawdopodobną trasą, jaką pokonały te koraliki z Europy na północno-zachodnią Alaskę, jest Eurazja i Cieśnina Beringa”. W oświadczeniu z University of Alaska Fairbanks przedstawiono prawdopodobną ścieżkę koralików z Wenecji na Alaskę.
Włoscy handlarze z późnego średniowiecza na Morzu Śródziemnym często handlowali z późnobizantyjskimi i wczesnymi osmańskimi kupcami, którzy przewozili europejskie produkty na wschód. Stamtąd towary wędrowały w obu kierunkach słynnym Jedwabnym Szlakiem – starożytnym szlakiem handlowym między Morzem Śródziemnym a Azją Wschodnią.
Koraliki prawdopodobnie podróżowały karawaną w kierunku Chin, ostatecznie przechodząc przez kupców do mieszkańców dzisiejszego Czukockiego Okręgu Autonomicznego, federalnego obszaru podlegającego Rosji. Stąd koraliki musiały przepłynąć Cieśninę Beringa łodzią – podróż trwała tylko nieco ponad 80 km.
Podróż weneckich szklanych koralików z Wenecji na Alaskę, co sugeruje handel i podróż przez Cieśninę Beringa – oraz między Europą a Ameryką – wymaga dalszych badań. Odkrycie to także po raz kolejny wywraca na górę narrację o „odkrywaniu” odizolowanego kontynentu amerykańskiego.
Naukowcy odkryli na Alasce szklane koraliki weneckie z połowy XV wieku, dziesiątki lat przed przybyciem Kolumba na Bahamy.
Koraliki zostały datowane za pomocą datowania węglowego kawałka organicznego sznurka owiniętego wokół miedzianej biżuterii znalezionej wraz z koralikami.
(Zdjęcie: Kelvin Case via Wikimedia Commons)
Koraliki prawdopodobnie podróżowały wzdłuż Jedwabnego Szlaku z Wenecji do odległego wschodniego krańca Rosji, gdzie następnie były transportowane statkiem przez Cieśninę Beringa.
(Zdjęcie: Wikimedia Commons)
johannesfloe.com – Art to remember
Szukasz pracy? Koniecznie zajrzyj na pl.jooble.org
