W noce poprzedzające pełnię księżyca ludzie śpią mniej i kładą się spać później. Pełnia nas budzi i pobudza – potwierdzają najnowsze badania.
Przed udostępnieniem sztucznego światła, światło księżyca było jedynym źródłem światła wystarczającym do stymulowania nocnej aktywności człowieka i snu. Jednak to, czy cykl księżyca może modulować nocną aktywność człowieka i sen, pozostaje kwestią kontrowersyjną.
Nowe badanie, prowadzone przez Uniwersytet w Waszyngtonie, pokazuje wyraźną synchronizację czasu snu nocnego z cyklem księżycowym u uczestników żyjących w środowiskach od wiejskich z dostępem do elektryczności i bez niego w rdzennych społecznościach Toba / Qom w Argentynie do wysoce zurbanizowanego otoczenia postindustrialnego w Stanach Zjednoczonych.
Wyniki opublikowane w czasopiśmie Science Advances pokazują, że zasypiamy później i sen jest krótszy w noce poprzedzające pełnię księżyca, kiedy światło księżyca jest dostępne w godzinach następujących po zmierzchu.
Dane sugerują, że światło księżyca prawdopodobnie stymulowało aktywność nocną i hamowało sen w społecznościach przedindustrialnych, a dostęp do sztucznego światła może naśladować efekt przodków wczesnego światła księżyca.
Badania wskazują, że ludzki sen i aktywność kory mózgowej w ściśle kontrolowanych warunkach laboratoryjnych są zsynchronizowane z fazami księżyca.
Czytaj: Piękne zdjęcia Księżyca
Źródło: pixabay.com
Czas snu zmienia się wraz z cyklem księżyca.
„Widzimy wyraźną księżycową modulację snu, ze zmniejszaniem się snu i późniejszym zasypianiem w dniach poprzedzających pełnię księżyca” – powiedział naczelny autor profesor Horacio de la Iglesia, badacz z Wydziału Biologii Uniwersytetu Waszyngtońskiego, Seattle.
„I chociaż efekt jest silniejszy w społecznościach bez dostępu do sztucznej elektryczności, efekt występuje także w społecznościach ze sztuczną elektrycznością”.
Profesor de la Iglesia i jego współpracownicy za pomocą monitorów nadgarstkowych prześledzili wzorce snu wśród 98 osób mieszkających w trzech rdzennych społecznościach Toba/Qom w argentyńskiej prowincji Formosa.
W badanym okresie społeczności różniły się pod względem dostępu do energii elektrycznej: jedna społeczność wiejska nie miała dostępu do elektryczności, druga społeczność wiejska miała ograniczony dostęp do energii elektrycznej, natomiast trzecia społeczność znajdowała się w środowisku miejskim i miała pełny dostęp do energii elektrycznej.
W przypadku prawie trzech czwartych uczestników Toba/Qom naukowcy zebrali dane dotyczące snu z jednego do dwóch pełnych cykli księżycowych.
Toba/Qom w społeczności miejskiej poszli spać później i spali mniej niż uczestnicy z terenów wiejskich z ograniczonym dostępem do prądu lub bez niego.
Ale uczestnicy badania we wszystkich trzech społecznościach również wykazywali te same oscylacje podczas snu, gdy księżyc przechodził przez swój 29,5-dniowy cykl.
W zależności od społeczności, całkowita ilość snu wahała się w całym cyklu księżycowym średnio o 46 do 58 minut, a pory snu wahały się o około 30 minut.
We wszystkich trzech społecznościach ludzie zasypiali później w nocy i spali krócej w ciągu trzech do pięciu dni poprzedzających pełnię księżyca. Zatem fazy księżyca były powiązane z przewidywalnymi i biologicznie istotnymi zmianami w czasie dobowego snu.
Czytaj: Z Wrocławia polecimy do Bułgarii. Jest nowe połączenie!
Kiedy odkryli ten wzorzec wśród uczestników Toba/Qom, badacze przeanalizowali dane z monitorowania snu pochodzące od 464 studentów college’u z okolic Seattle, które zostały zebrane do oddzielnego badania. Znaleźli te same oscylacje.
Wyniki pokazują, że czas snu jest zsynchronizowany z cyklem księżyca w różnych środowiskach życia.
Uczestnicy Toba/Qom spali mniej i spali krócej w dni poprzedzające pełnię księżyca, kiedy światło księżyca jest dostępne we wczesnych godzinach nocnych. Ten wzorzec może stanowić odpowiedź na dostępność światła księżyca w pierwszej połowie nocy dla społeczności z ograniczonym dostępem do światła elektrycznego lub bez niego.
Amplituda wpływu fazy księżycowej na parametry snu wydaje się być tym silniejsza, im bardziej ograniczony jest dostęp do światła elektrycznego. Badaczom udało się jednak potwierdzić tę modulację zarówno w społeczności Toba/Qom mieszkającej z pełnym dostępem do elektryczności, jak i na próbie studentów mieszkających w nowoczesnym mieście. Wszystkie te wyniki silnie sugerują, że ludzki sen jest zsynchronizowany z fazami księżyca niezależnie od pochodzenia etnicznego i społeczno-kulturowego oraz poziomu urbanizacji.
johannesfloe.com – Art to remember
Szukasz pracy? Koniecznie zajrzyj na pl.jooble.org
