Historia kopalni Matsuo, która kiedyś tętniła życiem, a dziś świeci pustkami.
Prefektura Iwate wychodzi na Ocean Spokojny na wschodzie ze skalistymi klifami i piaszczystymi plażami wzdłuż linii brzegowej. Na zachód od Iwate znajduje się prefektura Akita, która tworzy najwyższe szczyty gór Ōu. Prefektura Aomori graniczy z północną stroną Iwate, a prefektura Miyagi z południową częścią. Majestatyczne klify Iwate wznoszą się na wysokość 200 metrów od poziomu morza, a pasma górskie wznoszą się na wysokość 2000 metrów. Nieskazitelne krajobrazy Iwate naprawdę zapierają dech w piersiach.
W prefekturze Iwate znajdowała się wioska o nazwie Matsuo, która obecnie jest częścią miasta Hachimantai. Wioska Matsuo była kiedyś nazywana „rajem ponad chmurami”, gdzie kiedyś kwitła kopalnia żelaza i siarki znajdująca się w wiosce. Kopalnia Matsuo została otwarta w 1914 roku na płaskowyżu Hachimantai w górach Ōu w środkowym Honsiu. Obszar ten był znany z tego, że był wulkaniczny i obfitował w złoża siarki, ale znajdował się w odległym miejscu i dość trudno było przetransportować cokolwiek, co wydobyto.
Kopalnia Matsuo kiedyś odpowiadała za 30% produkcji siarki w Japonii i 15% jej pirytu, szczycąc się najwyższą produkcją na całym kontynencie azjatyckim.
Koniecznie zajrzyj na f7.pl
Pod koniec 1950 roku kopalnia Matsuo była trzecią co do wielkości kopalnią żelaza i siarki w Japonii. Opisywane jako „raj ponad chmurami”, miasto górnicze było kiedyś uważane za luksusowe z betonowymi kompleksami mieszkalnymi, centralnym ogrzewaniem, szpitalem, szkołami, a nawet kinem. W latach 60-tych zapotrzebowanie na siarkę spadło, a produkcja taniej siarki jako produktu ubocznego rafinacji ropy naftowej i powszechna dostępność taniej importowanej rudy żelaza spowodowały upadek gospodarczy kopalni. Po zamknięciu kopalni miasto zostało opuszczone. Teraz miasto jest często pokryte niesamowitą mgłą, przez co jest ledwo widoczne.
Czytaj: Opuszczone miejsca w połączeniu z naturą
Prowizoryczne miasto zostało zbudowane, aby pomieścić ludność pracującą w kopalniach siarki Matsuo. Betonowy kompleks mieszkalny zapewniał schronienie ponad 15 000 osobom i był wówczas uważany za luksusowy ze względu na centralne ogrzewanie, spłukiwane toalety i zsypy na śmieci. Była tam szkoła, szpital i kino, wszystko, co mogłoby mieć funkcjonalne miasto.
Czytaj: Odkryto zupełnie opuszczone osiedle pałaców rodem z Disneya!
Po zakończeniu II wojny światowej Japonia przeżywała gwałtowny boom gospodarczy, któremu towarzyszyły poważne problemy środowiskowe, w tym wybuch astmy Yokkaichi. Spowodowane było to emisją dwutlenku siarki, dlatego rząd japoński nakazał rafineriom instalowanie urządzeń odsiarczających, co spowodowało ożywienie produkcji siarki. W ten sposób wydobycie siarki w końcu zniknęło.
W 1969 roku firma nieuchronnie zbankrutowała, pozostawiając mieszkańców bez celu i bez pracy. Kopalnia ostatecznie została zamknięta w 1972 roku. Jedenaście budynków, które kiedyś kwitły życiem, popadło w ruinę, nadając miastu atmosferę post-apokaliptycznej scenerii, w której panuje pustka. Zwykłe przedmioty w mieszkaniach i szkole świadczą o szybkim wyjeździe. Miasteczko jest odizolowane zarówno górami, które utrudniają podróżowanie, jak i mgłą, która uniemożliwia widoczność. Kopalnie, niegdyś pełne ludzi i maszyn, teraz stoją w przytłumionej ciszy, wbrew ich fizycznej obecności.
