W Japonii średnia długość życia wynosi 84 lata. W Nigerii średnia długość życia wynosi 54 lata. Ile wynosi w Polsce? Wszystkiego dowiesz się poniżej.
Oczekiwana długość życia jest kluczowym miernikiem oceny zdrowia populacji. Co roku WHO udostępnia raport „World Health Statistics”, w którym przedstawia średnią długość życia na świecie. Na ten wskaźnik składa się wiele czynników.
O tym, jaka będzie nasza średnia długość życia na świecie, decyduje wiele czynników. Najważniejsze z nich to: dostęp do służby zdrowia i jakość świadczonych przez nią usług, styl życia ze szczególnym uwzględnieniem diety, nałogów i aktywności ruchowej oraz stopień skażenia środowiska naturalnego.
Szacunki sugerują, że w przednowoczesnym, biednym świecie średnia długość życia we wszystkich regionach świata wynosiła około 30 lat.
Oczekiwana długość życia gwałtownie wzrosła od czasów Oświecenia. Na początku XIX wieku średnia długość życia zaczęła wzrastać we wczesnych krajach uprzemysłowionych, podczas gdy pozostała niska w pozostałych częściach świata. Doprowadziło to do bardzo dużej nierówności na całym świecie. Dobry stan zdrowia w krajach bogatych i utrzymujący się zły stan zdrowia w krajach, które pozostały biedne.
W ciągu ostatnich dziesięcioleci ta globalna nierówność zmniejszyła się. Żaden kraj na świecie nie ma niższej średniej długości życia niż kraje o najwyższej średniej długości życia w 1800 roku. Wiele krajów, które jeszcze niedawno cierpiały na zły stan zdrowia, szybko nadrabiają zaległości.
Od 1900 r. średnia światowa średnia długość życia wzrosła ponad dwukrotnie i wynosi obecnie ponad 70 lat. Nierówność średniej długości życia jest nadal bardzo duża w poszczególnych krajach i wewnątrz nich. W 2019 r. krajem o najniższej średniej długości życia była Republika Środkowoafrykańska z 53 latami, w Japonii średnia długość życia jest dłuższa o 30 lat. To duża różnica.
Czytaj: Zdjęcia Japonii z lat 70′ wyglądają jak film science fiction!
Różnice w średniej długości życia na świecie
Populacja wielu najbogatszych krajów świata ma średnią długość życia ponad 80 lat. W 2019 roku średnia długość życia w Hiszpanii, Szwajcarii, Włoszech i Australii wyniosła ponad 83 lata. W Japonii wyniosła blisko 85 lat.
W krajach o najgorszym zdrowiu średnia długość życia wynosi od 50 do 60 lat. Populacja Republiki Środkowoafrykańskiej ma najniższą średnią długość życia w 2019 roku z 53 latami. W Polsce w 2018 roku średnia długość życia wynosiła 77,8 lat, a w 2019 roku wynosiła 78,7 lat.
Koniecznie zajrzyj na f7.pl
Dwa razy dłużej – średnia długość życia na całym świecie
Badania demograficzne sugerują, że na początku XIX wieku żaden kraj na świecie nie miał przeciętnej długości życia dłuższej niż 40 lat. Prawie wszyscy na świecie żyli w skrajnym ubóstwie, mieliśmy bardzo małą wiedzę medyczną, we wszystkich krajach nasi przodkowie musieli przygotować się na wczesną śmierć.
W ciągu następnych 150 lat niektóre części świata osiągnęły znaczną poprawę zdrowia. Otworzyła się globalna przepaść. W 1950 roku oczekiwana długość życia noworodków w Europie, Ameryce Północnej, Oceanii, Japonii i niektórych częściach Ameryki Południowej wynosiła już ponad 60 lat. Ale gdzie indziej noworodek mógł żyć tylko około 30 lat. W 1950 r. globalna nierówność w zdrowiu była ogromna: w Norwegii średnia długość życia wynosiła 72 lata, podczas gdy w Mali – 26 lat. Średnia długość życia w Afryce wynosiła zaledwie 36 lat, podczas gdy ludzie w innych regionach świata mogli żyć ponad dwa razy dłużej.
Spadek śmiertelności dzieci był istotny dla wzrostu średniej długości życia, ale jak wyjaśniamy w naszym wpisie dotyczącym oczekiwanej długości życia, wzrost średniej długości życia z pewnością nie był tylko spadkiem śmiertelności dzieci – średnia długość życia wzrosła w każdym wieku.
Taka poprawa średniej długości życia — pomimo tego, że dotyczy tylko poszczególnych krajów — była przełomowym znakiem postępu. Po raz pierwszy w historii ludzkości osiągnęliśmy trwałą poprawę stanu zdrowia całych populacji. Po tysiącleciach stagnacji w fatalnych warunkach zdrowotnych pieczęć została w końcu złamana.
Przyjrzyjmy się teraz zmianom od 1950 roku. Wielu z nas nie zaktualizowało swojego światopoglądu. Nadal myślimy o świecie tak podzielonym, jaki był w 1950 roku. Ale w dziedzinie zdrowia – i wielu innych aspektach – świat dokonał szybkiego postępu. Obecnie większość ludzi na świecie może spodziewać się, że będzie żyła tak długo, jak mieszkańcy najbogatszych krajów w 1950 r. Organizacja Narodów Zjednoczonych szacuje średnią długość życia na świecie na 72,6 lat w 2019 r. – dzisiejsza globalna średnia jest wyższa niż w jakimkolwiek innym kraju w 1950 r. Według szacunków ONZ krajem o najlepszym stanie zdrowia w 1950 r. była Norwegia ze średnią długością życia 72,3 roku.
W 1800 roku noworodek mógł spodziewać się jedynie krótkiego życia, bez względu na to, gdzie na świecie się urodził. W 1950 roku noworodki miały szansę na dłuższe życie, jeśli miały szczęście urodzić się we właściwym miejscu. W ostatnich dziesięcioleciach wszystkie regiony świata poczyniły znaczne postępy i to te regiony, które w 1950 r. były najbiedniejsze, osiągnęły największy postęp od tamtego czasu. Podzielony świat 1950 roku zawęża się.
Na całym świecie średnia długość życia wzrosła z mniej niż 30 lat do ponad 72 lat; po dwóch stuleciach postępu możemy spodziewać się, że będziemy żyć ponad dwukrotnie dłużej niż nasi przodkowie. I tego postępu nie udało się osiągnąć w kilku miejscach. W każdym regionie świata ludzie mogą dziś oczekiwać, że będą żyć ponad dwa razy dłużej.
Globalne nierówności w zdrowiu, które obserwujemy dzisiaj, pokazują również, że możemy zrobić znacznie więcej. Nieprawdopodobny postęp, jaki cały świat osiągnął w ciągu ostatnich dwóch stuleci, powinien być dla nas wystarczającą zachętą do uświadomienia sobie, co jest możliwe.
Czytaj: Aktywność fizyczna może zmniejszyć ryzyko demencji
Średnia długość życia poprawiła się na całym świecie
Nastąpił wzrost średniej długości życia. W przypadku Wielkiej Brytanii – kraju, dla którego mamy najdłuższy szereg czasowy – przed XIX wiekiem nie istniała tendencja do przewidywanej długości życia: średnia długość życia wahała się od 30 do 40 lat.
W ciągu ostatnich 200 lat ludzie we wszystkich krajach świata osiągnęli imponujący postęp w zakresie zdrowia, który doprowadził do wydłużenia oczekiwanej długości życia. W Wielkiej Brytanii średnia długość życia podwoiła się i obecnie przekracza 80 lat. W Japonii zdrowie zaczęło się później poprawiać, ale kraj szybko dogonił Wielką Brytanię i prześcignął ją pod koniec lat sześćdziesiątych. W Korei Południowej zdrowie zaczęło się poprawiać jeszcze później, a kraj osiągnął jeszcze szybsze postępy niż Wielka Brytania i Japonia; do tej pory średnia długość życia w Korei Południowej przekroczyła średnią długość życia w Wielkiej Brytanii.
Sto lat temu średnia długość życia w Indiach i Korei Południowej wynosiła zaledwie 23 lata. Sto lat później średnia długość życia w Indiach prawie się potroiła, a w Korei Południowej prawie czterokrotnie.
Aktualnie oczekiwania długość życia na świecie spadła najmocniej od drugiej wojny światowej
W 2020 r. spadła oczekiwana długość życia. To oczywiście efekt pandemii koronawirusa i związanej z nią nadmiernej śmiertelności. Nasze życie skracają też choroby układu krążenia (prawie 40%) i nowotwory (w 2019 r. stanowiły 26,5 proc. wszystkich zgonów.)
Na tle Europy, pod względem długości życia, wypadamy słabo. W 2020 r. Polska pod względem oczekiwanej długości trwania życia mężczyzn (74,1 lat) zajmowała dopiero 29. miejsce spośród 36 krajów uwzględnionych w danych Eurostatu, wyprzedzając tylko Czarnogórę, Serbię, Węgry, Rumunię, Bułgarię, Litwę oraz Łotwę. W przypadku kobiet, Polska (81,9 lat) była nieco wyżej w tym zestawieniu tj. na 24. miejscu.
Nie jest zaskoczeniem, że kobiety żyją dłużej niż mężczyźni, ale w Polsce różnica pomiędzy tymi dwiema grupami jest wyjątkowo duża.
10 krajów, w których żyje się najdłużej:
- Japonia;
- Szwajcaria;
- Singapur;
- Francja;
- Hiszpania;
- Australia;
- Islandia;
- Włochy;
- Izrael;
- Szwecja.
