Hiszpańska jaskinia Cueva de Ardales była używana przez starożytnych ludzi od ponad 50 000 lat.
Cueva de Ardales to niezwykle ważne miejsce paleolitu w Maladze w Hiszpanii, ze względu na bogate zasoby sztuki naskalnej. Według nowych badań, neandertalczycy weszli do tej jaskini w środkowym paleolicie, ponad 65 000 lat temu i pozostawili ślady praktyk symbolicznych na ścianach jaskini; następnie jaskinia była wielokrotnie odwiedzana przez Homo sapiens aż do okresu późnego neolitu/chalkolitu.
Cueva de Ardales to najwybitniejsza jaskinia z paleolityczną sztuką naskalną w południowej Iberii.
Jaskinia znajduje się w pobliżu wioski Ardales, w górze zwanej Cerro de la Calinoria, na wysokości 565 m n.p.m. i około 50 km na północ od wybrzeża Morza Śródziemnego.
Czytaj: Jaskinia Niedźwiedzia ponownie otwarta
Została odkryta w 1821 roku po trzęsieniu ziemi, które odsłoniło wejście do jaskini, wcześniej uszczelnione osadami.
Cueva de Ardales zawiera ponad 1000 obrazów i rycin znalezionych na wielu różnych powierzchniach, w tym na ścianach, sufitach, naziemnych skałach, naciekach i zawalonych blokach.
Są one datowane głównie na okres paleolitu, chociaż niedawne datowanie skorup węglanowych na abstrakcyjnych czerwonych przedstawieniach ujawniło, że niektóre z nich są autorstwa neandertalczyka.
W artykule opublikowanym w czasopiśmie PLoS ONE, archeolog z Uniwersytetu Kadyksu José Ramos-Muñoz wraz z kolegami przedstawia wyniki pierwszych wykopalisk w Cueva de Ardales, które rzucają światło na historię kultury ludzkiej na Półwyspie Iberyjskim.
Połączenie datowania radiometrycznego oraz analizy szczątków i artefaktów w jaskini dostarcza dowodów na to, że pierwszymi mieszkańcami tego miejsca byli prawdopodobnie neandertalczycy ponad 65 000 lat temu.
Koniecznie zajrzyj na f7.pl
Homo sapiens przybył później, około 35 000 lat temu, i sporadycznie korzystał z jaskini, aż do początku okresu chalkolitu (epoka miedzi).
Najstarsza sztuka naskalna w jaskini składa się z abstrakcyjnych znaków, takich jak kropki, opuszki palców i szablony dłoni utworzone z czerwonym pigmentem, podczas gdy późniejsze dzieła sztuki przedstawiają obrazy figuratywne, takie jak zwierzęta.
Szczątki ludzkie wskazują na wykorzystanie jaskini jako miejsca pochówku w holocenie, ale dowody na działalność domową są wyjątkowo słabe, co sugeruje, że ludzie nie mieszkali w jaskini.
Czytaj: Cuevas del Drach, czyli Smocze Jaskinie na Majorce
Wyniki te potwierdzają znaczenie Cueva de Ardales jako miejsca o wysokiej wartości symbolicznej.
„To miejsce zapewnia niesamowitą historię działalności człowieka w Hiszpanii, a wraz z podobnymi miejscami – w regionie jest ponad 30 innych jaskiń z podobnymi malowidłami – sprawia, że Półwysep Iberyjski jest kluczowym miejscem do badania głębokiej historii kultury europejskiej” powiedzieli naukowcy.
