Jeśli pomyślisz o naszym geograficznym postrzeganiu świata, prawdopodobnie natychmiast pojawi się w Twojej głowie mapa z 7 kontynentami. Mimo że ten obraz jest aktualny do dnia dzisiejszego, niewiele osób pamięta, że mapa ciągle się zmienia.
Co jakiś czas pojawia się nowy kraj, granice kontynentalne zmieniają się z powodu zmian klimatu. Ale wszystko to jest bardzo nieznaczną zmianą w porównaniu z tym, co stało się z naszą planetą 150–300 milionów lat temu.
Mapy poniżej pokazują, jak Ziemia zmieniała się przez lata, aż do momentu, w którym przypomina świat, jaki znamy dzisiaj.
Trudno w to uwierzyć, ale dawno temu świat, jaki znamy, mógł być jednym wielkim kontynentem.
Pomimo pewnych spekulacji na temat ruchu kontynentów w XVI wieku, teorię tę odrzucono. Jednak niektórzy naukowcy utrzymywali tę teorię przez jakiś czas po jej odrzuceniu w 1596 r., jednak nie byli w stanie poprzeć jej wystarczającą liczbą dowodów naukowych. Tak było do czasu opublikowania artykułu Alfreda Wegenera w 1912 roku.
Istnieje teoria, że Ziemia połączyła się z poprzednich jednostek kontynentalnych około 335 milionów lat temu. Wielu uczonych zwróciło uwagę na to, że kontynenty „pasują” do siebie jak elementy układanki.
Czytaj: Europa oczami kreatywnych ludzi pokazuje kraje jako przedmioty lub zwierzęta
Ogromny kontynent zaczął się ponownie rozpadać około 175 milionów lat temu.
Wegener był geofizykiem i meteorologiem, który w końcu dokonał przyzwoitego przełomu, odkrywając, że skamieliny podobnych zwierząt i skamieliny roślin, i podobne formacje skalne z tego samego okresu można znaleźć na różnych kontynentach, np. na Antarktydzie i w Indiach. Jako pierwszy zaproponował termin „dryf kontynentalny”.
Teorię, że kontynenty „odeszły od siebie”, po raz pierwszy wprowadził Abraham Ortelius w 1596 r.
Niektórzy naukowcy poparli tę spekulację, ale Alfred Wegener jako pierwszy opracował całkiem kompletną teorię w 1912 roku.
Naukowcy najczęściej postrzegają podobne skamieliny różnego rodzaju jako silniejszy dowód dryfu kontynentalnego i uzupełniającego układu przeciwległych stron kontynentów, takich jak na przykład Ameryka Południowa i Afryka.
Chociaż profesor biologii Matthew Wills twierdzi, że ta mapa połączonych kontynentów nie jest tak dokładna, jak twierdzono, ponieważ znaczna część kontynentu istniejącego przez 300 milionów lat została podbita i powstała nowa skorupa.
Według niego dryf kontynentalny wyjaśniłby również, dlaczego podobne skamieliny zwierząt i roślin znajdują się na różnych kontynentach.
Mimo że w latach 1910-1950 napotkano na wiele odmów, dowody na ruch kontynentów są obecnie obszerne.
Źródło: boredpanda
Czytaj: HISTORIA EUROPY: LUDNOŚĆ I GRANICE NARODÓW W RÓŻNYCH LATACH OD 400 R.P.N.E.