Geospiza septentrionalis, czyli zięba wampira lub zięba Darwina, to mały ptak o bardzo nietypowej diecie – krwi innego ptaka.
Znaleziony tylko na dwóch małych wyspach archipelagu Galapagos – Darwin i Wolf – zięba wampira jest podgatunkiem zięby pospolitej, stosunkowo małego i nieszkodliwie wyglądającego ptaka. Jednak, jak sugeruje nazwa gatunku, ma bardzo ostry dziób, którego czasami używa do przebijania się nie tylko przez owoce i orzechy. Zięba wampira wzięła swoją nazwę od dziwacznego zwyczaju dziobania skóry większych ptaków i żywienia się ich krwią, gdy brakuje innych źródeł pożywienia.
Czytaj: Cyberbudka we Wrocławiu – podglądaj życie ptaków 24 godziny na dobę
Głuptak niebieskonogi to główna ofiara zięby wampira. Co ciekawe, ten ptak morski jest znacznie większy niż jego napastnik, ale rzadko stawia jakikolwiek opór. Eksperci uważają, że dzieje się tak dlatego, że ta niezwykła dieta wyewoluowała ze znacznie bardziej powszechnego zachowania, z którego znane są zięby Darwina– wydziobywania pasożytów na upierzeniu i skórze większych ptaków. Zasadniczo głuptak niebieskonogi nie postrzega dziobania zięby jako zagrożenia.
W przypadku, gdy zachowanie zięby Darwina wymaga wyjaśnienia, mały ptak ląduje na plecach swojej ofiary i używa swojego małego, ostrego dzioba, aby dziobać skórę, aż ją przebije i zacznie żywić się krwią.
Czytaj: Fletowiec kapturowy – pierwszy na świecie trujący ptak potwierdzony naukowo
Chociaż nikt nie wie dokładnie, w jaki sposób zięba wampira rozwinęła upodobanie do krwi, uważa się, że na przestrzeni wieków czasami zbyt mocno dziobała skórę ptaków morskich, żywiąc się ich pasożytami i z czasem przystosowała się do spożywania krwi jako suplementu diety.
Koniecznie zajrzyj na f7.pl
Karmienie krwią jest niezwykle rzadkie wśród ptaków, a zachowanie zięby Darwina jest uważane za adaptację unikalną na wyspach Darwin i Wolf.
Warto podkreślić, że choć zwyczaj żywienia zięby wampira może wydawać się makabryczny, jego podstawowa dieta składa się z nasion i bezkręgowców. Krew jest czymś, do czego zwraca się tylko wtedy, gdy brakuje takiego pożywienia.
