Czy zastanawiałeś się kiedyś, gdzie znajduje się najstarszy drewniany budynek na świecie?
Świątynia Horyuji to najstarsza drewniana budowla na świecie i jedna z najstarszych świątyń w Japonii. Nic dziwnego, że był to pierwszy japoński obiekt światowego dziedzictwa!
„Wow, czy to naprawdę mogli zrobić starożytni ludzie? Jak to było możliwe?”
To nasza typowa reakcja, gdy widzimy wspaniałą architekturę, którą zostawili nam nasi przodkowie. W jakiś sposób automatycznie zakładamy, że współcześni ludzie są bardziej zdolni niż ludzie, którzy żyli setki lub tysiące lat temu.
Ale czy to naprawdę prawda? Czy starożytni ludzie byli mniej zaawansowani, mniej kompetentni i zdolni?
Wystarczy popatrzeć na Horyuji, starożytną japońską świątynię zbudowaną w 607 r. n.e. przez księcia Shotoku, któremu przypisuje się wczesną promocję buddyzmu w Japonii. Jest to najstarsza zachowana drewniana konstrukcja na świecie.
Świątynia Horyuji została zbudowana z japońskiego cyprysu, który miał około 2000 lat. Od wycięcia cyprysów minęło 1300 lat, a drewno nadal stoi mocno.
„I będzie dobrze stało przez następne 700 lat” – powiedział wielki szef Miya-daiku, Tsunekazu Nishioka.
Miya-daiku to specjalnie wyszkoleni stolarzem którzy budują/utrzymują starożytne świątynie i kapliczki. Ich umiejętności techniczne są zwykle przekazywane z ojca na syna podczas wielu lat ciężkiego i rozwijającego umiejętności szkolenia w miejscu pracy.
Według Nishioki „2000-letni japoński cyprys jest tak wytrzymały, ale i odporny, że może zachować swoją doskonałą jakość przez kolejne 2000 lat, nawet po ścięciu” i że „ludzie, którzy początkowo budowali Horyuji w VII wieku, wiedzieli o tym . Wiedzieli, że budynek przetrwa kolejne tysiące lat, więc odpowiednio go zbudowali”.
Oprócz Horyuji, istnieje wiele wspaniałych budowli architektonicznych na świecie, które wciąż stoją na sile tysiące lat po początkowej budowie.
Ale oczywiście sama wola lub ambicja nie mogą zbudować czegoś tak niezwykłego jak Horyuji. Musiały temu towarzyszyć solidne umiejętności. W przypadku Horyuji, jedną z niezwykłych umiejętności początkowych budowniczych była umiejętność „czytania” drewna, mówi Nishioka.
Drewno jest bardzo nierównym i nieprzewidywalnym materiałem do budowy. Jest organiczne. Oprócz tego, że występuje w różnych długościach, średnicach i wieku, rozszerza się lub kurczy w zależności od zawartości wilgoci (która zmienia się nawet po użyciu). Pochyla się w określonym kierunku, w zależności od kąta, pod jakim drzewo rosło w stosunku do Słońca. Niektóre rosną szybciej, inne wolniej, wpływając na wytrzymałość.
Jakby tego było mało, nie było dostępnych tartaków dla budowniczych Horyuji. Nie było narzędzi, które rozcinałyby drewno w linii prostej. Jedyne narzędzia, jakie mieli, to coś w rodzaju siekiery do rąbania drewna przez rozłupywanie lub przecinanie go wzdłuż słojów. Z powodu tej „surowości” ludzie musieli posiadać rozległą wiedzę na temat drewna, które mieliby ścinać.
Wszystkie te czynniki musiały być brane pod uwagę przed użyciem każdego kawałka drewna: nie tolerowano żadnych błędów, ponieważ mogły one spowodować zawalenie się budynku. To ogromna ilość informacji do przetworzenia na raz. Dodatkowo, ponieważ w tamtych czasach nie było skutecznych metod transportu, ludzie musieli żyć z tym, co mieli.
Według Nishioki z biegiem czasu straciliśmy te wspaniałe umiejętności „czytania” drzew. Mało tego, mówi się, że w Japonii jest tylko mniej niż sto Miya-daiku. Podczas gdy technologia wciąż się rozwija i zmienia niemożliwe w możliwe, tracimy własne umiejętności, które umożliwiły tak wiele rzeczy niemożliwych. Chociaż zakładamy, że wszystkie umiejętności można odtworzyć za pomocą technologii, nie jest to takie pewne. Techniki, które wyłaniają się z własnych umiejętności ludzi, są piękne, ale maszyny i sztuczne technologie mogą zagwarantować jedynie funkcjonalność, a nie piękno.
Koniecznie zajrzyj na f7.pl
Świątynia Horyuji w 1993 roku została wpisana na listę światowego dziedzictwa. Świątynia szczyci się długą historią, którą ustanowił książę Shotoku.
Tereny świątyni Horyuji są przestronne i podzielone na dwie główne dzielnice, Dzielnicę Zachodnią (Saiin Garan) i Dzielnicę Wschodnią (Toin Garan).
Dzielnica Zachodnia, zamknięta zadaszonymi korytarzami, jest domem dla najstarszych zachowanych na świecie drewnianych konstrukcji: bramy centralnej (Chumon), sali głównej (Kondo) i pięciopiętrowej pagody. Rzeczy te zostały zbudowane w okresie Asuka (538-710) i od tego czasu nie uległy zniszczeniu, chociaż na przestrzeni wieków były wielokrotnie odnawiane.
Czytaj: Tajwańskie świątynie w nocy.
Centralnej bramy strzegą dwa najstarsze japońskie posągi Kongo Rikishi, para muskularnych bóstw często widywana po bokach dużych bram świątyni.
W głównej sali znajdują się jedne z najstarszych japońskich posągów Buddy, rzadkich dzieł, które przetrwały z okresu Asuka. Odwiedzający mogą być świadkami ewolucji japońskich posągów Buddy, odwiedzając pobliską wielką salę wykładową (Daikodo), w której znajdują się posągi z okresu Heian (794-1185).
Czytaj: Największa hinduska świątynia na świecie znajduje się w Angkor
Dzielnica Wschodnia znajduje się po wschodniej stronie terenu świątyni, pięć minut spacerem od Dzielnicy Zachodniej. W jej centrum znajduje się ośmioboczna Yumedono (Sala Wizji), poświęcona księciu Shotoku i mieszcząca naturalnej wielkości posąg księcia otoczony posągami Buddy i różnych mnichów.
Pomiędzy tymi dwoma dzielnicami znajduje się Galeria Skarbów Świątynnych, która została zbudowana w 1998 roku, aby wystawić część ogromnej kolekcji sztuki świątyni. Wewnątrz znajdują się różne posągi Buddy, a także relikwie buddyjskie, dzieła sztuki i obrazy.
Świątynia Chuguji to osobna świątynia znajdująca się tuż za wschodnią dzielnicą Horyuji. Chuguji jest warte odwiedzenia ze względu na słynny główny obiekt kultu, pięknie rzeźbiony posąg siedzącego Buddy, który kładzie prawą nogę na lewą i delikatnie się uśmiecha. Wstęp do świątyni Chuguji wymaga osobnego biletu.
Cały obszar obejmuje 187 000 metrów kwadratowych i zawiera mnóstwo skarbów kultury i historycznych artefaktów przedstawiających historię Japonii i jej podróż przez wieki. Sama świątynia Horyuji jest domem dla 2300 ważnych struktur oraz rzeczy kulturowych i historycznych, z których prawie 190 jest oznaczonych jako skarby narodowe lub ważne dobra kulturowe.
Świątynia Horyuji znajduje się zaledwie 30 minut od parku Nara. Można tam łatwo dojechać autobusem i pociągiem. Dzięki unikalnej architekturze inspirowanej japońską, chińską i koreańską świątynią jest naprawdę doskonałym miejscem do odwiedzenia. W jej murach znajduje się 300 buddyjskich rzeźb.
Kompleks świątynny jest przestronny, a jednocześnie kompaktowy, dzięki czemu jest idealnym miejscem zarówno na spacery, jak i na wycieczki rowerowe. W pobliżu stacji i świątyni Horyuji znajdują się różne wypożyczalnie rowerów. W pobliżu świątyni przepływa również rzeka Tatsuta, znana jako miejsce obserwacji jesiennych liści. Aby cieszyć się widokami w świątyni i wokół niej, wybierz się na jednodniową wycieczkę, aby w pełni odkryć, co to miejsce ma do zaoferowania.
