Nieco ponad 50 lat temu istniał sport, który polegał na zeskakiwaniu na grzbiecie konia z 20-metrowej wieży do basenu.
Sport ten był popularny między innymi w Atlantic City w Stanach Zjednoczonych. Po raz pierwszy skoki na koniu z wieży do basenu zaczęto praktykować w latach 80. XIX wieku.
Dobrze wyszkolony, najwyraźniej nieustraszony i rozbrykany, kochający wodę koń bez lęku wysokości skakał z wieży do basenu z jeźdźcem na plecach.
Czy możesz sobie wyobrazić nurkowanie na głębokość od 12 do 20 metrów do basenu?
Według wszystkich relacji, żaden koń nigdy nie został ranny podczas nurkowania. Czego nie można powiedzieć o ludziach… Ten sport był znany z łamania kości u jeźdźców.
Konie dotykały dna po nurkowaniu i natychmiast odpychały się, dość gwałtownie podnosząc głowy i szyje.
Pomysł na konia nurkującego został wymyślony w Teksasie przez „Doktora” Williama Franka Carvera, dziewiętnastowiecznego strzelca wyborowego, który podróżował po dzikim zachodzie organizując pokazy z wytresowanymi zwierzętami i wystawy strzeleckie.
Opowieść głosi, że w 1881 roku Carver przekraczał drewniany most nad rzeką Platte w Nebrasce, kiedy most się złamał i wszyscy wpadli do rzeki.
Seria koni nurkowych powstała z tego nieszczęścia i z czasem stała się najbardziej ulubionym występem Carvera na jego wędrownych pokazach zwierząt.
Jego syn Al pomagał trenować i opiekować się końmi, a jego córka Lorena podobno była pierwszym jeźdźcem. Zanim jego przyszła synowa, Sonora Webster, dołączyła do programu w 1923 roku, Carver miał w trasie dwie drużyny nurków, z których każda występowała w innym mieście.
Carver zmarł w 1927 roku z powodu złego stanu zdrowia pogorszonego przez utonięcie jego ulubionego konia. Po śmierci Carvera, pokaz koni nurkowych był kontynuowany z Al Carverem na czele. W 1928 roku do Atlantic City przybył pokaz koni nurkowych, który stał się stałym elementem Steel Pier na kolejne kilkadziesiąt lat.
Jedną z najsłynniejszych zawodniczek w tym sporcie była synowa Williama Carvera – Sonora Carver, która regularnie dawała pokazy skoków na koniu z wieży w latach 30. XX wieku. Po raz pierwszy nurkowała, gdy miała zaledwie 15 lat.
Podobno przez wszystkie lata trwania pokazu nie zgłoszono żadnego przypadku kontuzji żadnego z wysoko nurkujących koni. Tego samego nie można jednak powiedzieć o jeźdźcach. Średnio w ciągu roku dochodziło do dwóch urazów, najczęściej złamanej kości lub siniaka.
Najsłynniejszy wypadek miał miejsce w 1931 roku, gdy Sonora Carver i jej ulubiony koń, Patches, poślizgnęli się na rampie. Sonora powiedziała, że rzuciła się do przodu, aby upewnić się, że koń nie spadnie tyłem do wody. Koncentrując się na tym, zapomniała zamknąć oczy i wpadła do wody z otwartymi oczami. Sonora miała skrzepy krwi w oczach z powodu pękniętych naczyń krwionośnych po sile ciosu. Jednak kilka dni po wypadku Sonora straciła wzrok z powodu obrzęku, który spowodował rozdzielenie siatkówki.
Pomimo zaślepienia, Sonora kontynuowała ten sport jeszcze przez jedenaście lat. Co zdumiewające, pani Carver kontynuowała występy jako nurek do 1942 roku.
Koniecznie zajrzyj na f7.pl
Tak więc, nawet niewidoma, nurkowała jeszcze przez 11 lat. Możesz przeczytać jej książkę. Nazywa się „Dziewczyna i pięć odważnych koni”. Żyła 99 lat i zmarła w 2003 roku. Sonora była niewidoma przez 72 z tych 99 lat.
Jej historia stała się tematem filmu Disneya „Wild Hearts Can’t Be Broken” z 1991 roku. Film opowiada o jej życiu.
Czytaj: Konie o najpiękniejszych i najbardziej unikalnych kolorach na świecie
Później w wywiadzie dla New York Times młodsza siostra Sonory, Arnette Webster, powiedziała:
– Prawda była taka, że jazda konna była najlepszą zabawą, jaką można było mieć i po prostu bardzo nam się podobała. Nie chcieliśmy z tego zrezygnować. Kiedy już znalazłaś się na koniu, tak naprawdę nie było wiele do zrobienia poza trzymaniem się. Koń dowodził.
Nurkowanie konne trwało do 1978 roku, kiedy naciski organizacji praw zwierząt zmusiły organizatorów do zamknięcia pokazu. W 1994 roku organizacja Donalda Trumpa, która jest teraz właścicielem Steel Pier, próbowała przywrócić ten sport, ale publiczne protesty po raz kolejny zakończyły ustawę.
Czytaj: Polski mural, którym zachwycił się świat
